Męskie dysfunkcje seksualne

Ten rodzaj przypadłości zwykle ma u mężczyzn podłoże fizyczne lub/i emocjonalne. Fizyczne tło może zakładać różnego rodzaju schorzenia, jak cukrzycę, choroby naczyniowe, zaburzenia neurologiczne, zaburzenia funkcjonowania nerek lub wątroby, a także skłonności do nadużywania narkotyków czy alkoholu. Również palenie może powodować blokowanie naczyń krwionośnych, doprowadzających krew do penisa, co może w efekcie wiązać się z zaburzeniami erekcji.

Emocjonalnym podłożem dysfunkcji seksualnych może być stres, obawy związane ze związkiem, depresja, wina z powodu aktywności seksualnej oraz skutki traumatycznych wydarzeń związanych z seksem z przeszłości.

Najczęściej spotykane dysfunkcje seksualne u mężczyzn to problemy z wytryskiem, zaburzenia erekcji oraz zahamowanie popędu seksualnego.

Zaburzenia wytrysku obejmują nagły wytrysk, znany jako przedwczesny wytrysk, co oznacza, że następuje on tuż po rozpoczęciu penetracji, zanim mężczyzna lub jego partnerka osiągną zaspokojenie seksualne. Innym zaburzeniem wytrysku może być tzw. wytrysk opóźniony, czyli trudności bądź całkowita niemożność wytrysku w trakcie stosunku płciowego, a czasem również podczas masturbacji. Trzecim problemem tego typu jest wytrysk wsteczny, podczas którego sperma cofa się do pęcherza.

Pomimo, że wytrysk przedwczesny i opóźniony wydają się zupełnie różnymi typami zaburzeń, mogą mieć podłoże psychologiczne (zahamowania, wina lub wstyd z powodu aktywności seksualnej, trauma z przeszłości lub okresu dzieciństwa, konflikt w związku). Klasyczny pogląd na temat opóźnionego wytrysku głosi, że mężczyzna zatrzymuje nasienie i nie dopuszcza do wytrysku z powodu złości skierowanej przeciwko partnerce. Nowocześniejsza teoria głosi, że raczej jest to kwestia nadmiernego przejmowania się seksualną satysfakcją partnerki i spychania na dalszy plan przyjemności mężczyzny. Mężczyźni cierpiący na opóźniony wytrysk wykazują takie cechy osobowości jak obawy związane z niepowodzeniem, niemożność osiągnięcia satysfakcji przed partnerką, ambitne podejście do seksu, z nakierowaniem na osiąganie wyznaczonych celów, gdzie najważniejszą rzeczą jest doprowadzenie partnerki do orgazmu za wszelką cenę. Większość mężczyzn cierpiących na opóźniony wytrysk faktycznie nie jest pobudzonych seksualnie – być może to zadziwiające, ponieważ obserwacje dowodzą, że zwykle są oni zdolni do utrzymania długotrwałych i bardzo twardych erekcji.

Zaburzenia erekcji tradycyjnie określano mianem impotencji, obecnie nie używa się już raczej tego terminu. Definiowane są one jako niemożność osiągnięcia lub utrzymania erekcji wystarczającej do odbycia stosunku seksualnego. Zaburzenia erekcji mogą mieć wiele przyczyn, z których najczęstszymi są: miażdżyca tętnic (zablokowanie tętnic przez złogi cholesterolu), uszkodzenie nerwów, uraz penisa oraz przebyte zabiegi chirurgiczne, np. prostatektomia. Emocjonalne tło zaburzeń erekcji często jest trudne do oddzielenia od podłoża fizjologicznego: gdy mężczyzna raz doświadczy problemów z erekcją, często doświadcza z tego powodu depresji i niepokoju. Ponadto uczucia tego typu wywoływane są przez już istniejące zaburzenia erekcji. Również rzadka choroba Peyroniego, widoczna jako skrzywienie penisa wskutek narastania tkanki bliznowatej w wewnętrznych tkankach penisa, może być przyczyną problemów z osiągnięciem pełnej erekcji.

Zahamowania popędu seksualnego często określa się mianem utraty libido. Symptomy to obniżenie pożądania lub utrata zainteresowania seksem. Redukcja libido mężczyzny może być spowodowana zarówno problemami fizjologicznymi, jak i emocjonalnymi. Najczęściej wywołują ją zaburzenia emocjonalne, jak obawy, niepokój, depresja, które leczy się poprzez zażywanie antydepresantów. Powodem może być także niski poziom testosteronu w organizmie, związany z andropauzą mężczyzny.

Badania dysfunkcji seksualnych rozpoczyna się od badań fizjologicznych, mających wykluczyć schorzenia, takie jak cukrzycę, uszkodzenia nerwów czy wysoki poziom cholesterolu. Mężczyznom, u których podejrzewa niski poziom testosteronu w organizmie, zalecza się badania hormonalne, które mają wykluczyć niedobory hormonalne. Pomimo, że wielu lekarzy twierdzi, jakoby niski poziom testosteronu nie jest przyczyną zaburzeń erekcji, podawanie testosteronu obok kuracji Viagrą okazuje się niezwykle skuteczne w przywracaniu potencji większości mężczyzn, potrzebujących leczenia zaburzeń erekcji.

Jak stwierdzono powyżej, większość przypadków dysfunkcji seksualnych posiada podłoże psychologiczne. Istnieją szerokie możliwości leczenia, z których niektóre opisane zostały poniżej.

Najpierw należy znaleźć zastępstwo dla zażywanych leków, które mogą powodować problem. Nie wszystkie leki mają taki sam wpływ na funkcje seksualne, więc jeśli na przykład zażywasz antydepresanty, warto dowiedzieć się, jaka jest alternatywa, by móc przywrócić funkcje seksualne.

Następnie, warto zainteresować się lekiem, który mógłby pomóc rozwiązać problem. Najczęstszym lekiem na zaburzenia erekcji jest Viagra, która jest niezwykle skuteczna w przywracaniu sprawności seksualnej, a opis jej działania podany jest tutaj.

Po trzecie, pomocna może okazać się terapia psychologiczna – psychoterapia lub terapia seksuologiczna, która może pomóc uporać się z problemami, jeśli terapeuta jest osobą kompetentną, a pacjent jest otwarty i nie ma zahamować w mówieniu o sprawach związanych z seksem. Pomimo to prawdopodobnie większość mężczyzn niechętnie szuka pomocy psychologicznej w sprawach seksu – dlatego też stosowanie autoterapii do leczenia dysfunkcji seksualnych, takich jak te opisane na polecanej przez nas stronie, może okazać się bardzo pomocne.

Po czwarte, w niektórych przypadkach pomocne może być stosowanie rozwiązań mechanicznych, takich jak np. stosowanie pompek próżniowych, które pomagają osiągnąć erekcję, czy zakładanie pierścieni zaciskających wokół trzonu penisa, które pomagają ją utrzymać.

W końcu, czasem wystarczy udzielić mężczyźnie informacji, by wyeliminować problem. Dobrym przykładem jest tutaj problem przedwczesnego wytrysku u młodego mężczyzny. Jeśli jego oczekiwania opierają się błędnie na powszechnie dostępnej pornografii czy nieprawdziwych opinii w magazynach dla mężczyzn, wówczas informacja, że przedwczesny wytrysk jest normalny w młodym wieku może być więcej niż wystarczająca, by uspokoić go, zmniejszyć jego obawy i niepokoje związane z seksem, a co za tym idzie – zlikwidować jego problem. Spójrzmy teraz na problem opóźnionego wytrysku.